ترانه عشق پاییزی

آرش حیدرنژاد

تو رهام کردی نموندی

منو تا گریه رسوندی

دل به چشمات داده بودم

شب و تا غصه کشوندی

خونه بی تو سوت و کوره

خالی از امید و شوره

من به انتها رسیدم

راهت از من دوره دوره

قلب من تو رو صدا کرد

توی این تاریکی و درد

کسی جاتو نمیگیره

تو نجاتم بده برگرد

گل من تنها نذارم

تاب دوریتو ندارم

عشق پاییزی قلبم

بزار بارون شم ببارم

 محاله بی تو بودن

بی تو نفس کشیدن

 رنج دلتنگیاتو

ذره ذره چشیدن

چه تلخ حس رفتن

کابوس تنها بودن

عطر موهات پیچیده

هنوزم تو شب من